Orizaba tontorretik jeitsi hostean egun bateko atsedenaldia hartu nuen kriston aguketak eduki bait nituen. Batez ere jeisterakoan kuadrioceps-ak ariketa hori egite ohituta ez daudelako. Egitan esanda bazen denbora asko ez nituela giharretako horrelako mina somatzen, baino esaten duten bezala, mina … Irakurtzen jarraitu
México lindo.
Ea beldurra naizen??? Jakina, mundu guztia bezala. Beldeurra ona da kontrolpean mantentzen dezun bitartean, berak zu kontrolatzen utzi gabe. Adi eta alert egotera laguntzen dit egon behar dudan egoeratan. Bidai kide ona da orokorrean. Coloradoko kainoiean pasa nuen hotza eta … Irakurtzen jarraitu
Beste pedal kolpe bat.
Gehienetan idei batekin hasten da, norbaitek esadako zeozerrekin, buruan click hori eragin zuen edozerk. Hortik aurrera batek esnai dagoela ametsetan hasten da. Amets hori bizitzen imaginatzen hasten da. Biziko lituzken gauzak gozatzen. Neri horrela gertatu zitzidan. Lotan nengoela amestu eta … Irakurtzen jarraitu
Utah eta Arizona, basamortu gorria.
– Eta zergatik erabaki zenuen bidai hau egitea? -Galdetzen dit Mikek Coloradoko Gran Cañonieko turismoko ofizinan – Ez dudalako hil nahi bizi izan gabe – erantzuten diotirrifar batekin- Nahiago det bizitzen saiatzen ari naizela hiltzea, bizi izan gabe hiltzea baino. … Irakurtzen jarraitu
Nagaland, denboran atzera bidaia.
Megalayan sartu eta errepide ttiki bat hartu bezain laister Indiatik atera ginela konturatu ginen. Aurpegi Mongoliarra dute eta gehienak ederki egiten dute inglesez. Ia denak kristauak dira eta horregatik gu beti oso ongietorriak izan ginen. Bizitza oso xumea dute, eta ia dirurik ez dute erabiltzen, ez daukatelako. Famili bakoitzak lur saila handi bat dute eta hortxe bertan urte osoan jan behar dutena landatzen dute. Dendara joten diren gutxitan azukrea, gatza eta tabako erostera joaten dira, eta horrexegatik, demandarik ez dagoelako dendak hutsak topatzen genituen. Horrek gure egunerokotasunean eragina eduki zuen ze jatetxerik ez zeuden, ezta tea hartu nahi bagenuen ere ez zegoen non hartu eta galletaren bat eguna pixka bat gozatzeko nahi genuenan ezin genuen erosi. Soziedade matriarkala denez emakumeak dute podere osoa, bai etxean baita bulegotan ere, eta zerbait ofiziala egin behar zenean Laura zen oraingo honetan sinadura botatzen zuena bion izenean eta denetaz arduratzen zena. Ni bitartean pozik baino poziago!!!!!! Shillong, bertako hiriburua beste mundu bat zen, benetan heldu ginenean hainbeste argi eta denda ikusi genituenean alde batetik segituan alde egiteko gogoa etorri zitzaigun ze bizitza ximpleak dena errezagoa egiten baitu, baino bestaldetik eskura nahi genuen janaria, dutxa beroa edota ohe bigun eta garbi bat edukitzea tentazio ederra zen. Azkenean hiru egun pasa eta pilak kargatuak genituela sustraiez eraikitako zubi bizidunak ikustera joan ginen Cherrapunjeera.. Bi egunetako trekina eginda errekazulo batera jeitsi eta bertak zuhaitz sustrai bizidunak erabilita famili bateko 4 edo 5 jenerazioak egindako zubiak ikusi genituen. Benetan ikusteko zerbait da hau. Argazkiak ikusita ere ezin da imaginatu ze gauza harrigarria den hori. Eta handik zuzenean Nagaland-era joan ginen 4-5 egunetan zeharo laua den Assameko lautada zeharkatuz- Egunero 100 km egitea zen den ahaztuta genuen!!!!! Nagaland Head hunters-en (buru ehizaleen) lurraldea da eta horiek ezagutzeko intentzioarekin joan ginen. Mapa begiratu eta Myanmarretik gertuen dijoan errepidea hartzea erabaki genuen. Batez ere Mon distritoa genuen begiz jota. Lehendabiziko egunean errepidea zeharo hautsita topatu genuen, eta pixkanaka lokatza ere agertzen hasi zen, eta okerrena euria, haizea eta hotza elkarrekin etorri ziren. Gogorra egin zitzaigun, eta zeuden aldapak kontutan hartuta egunero 30 km baino gehiago egiteko gai ez ginen. baino gogortasuna … Irakurtzen jarraitu
Hasteko, gozo-gozua
Urte bete pasa da txirrindak Indian utzi geniuela. Denboraldi horretan familia eta lagunak bixitatu ditugu baino batez ere lanean aritu gara. Lana gure bizimoduarekin jarraitu ahal izateko. Orain bueltan gaudela dudak sortzen dira. Berriz txirrindan bidaiatzen disfrutatuko aldet? Txirrindan bidaiatzeko … Irakurtzen jarraitu
Paradisura errepidea
Kunzum La pasoa jeisten hasi ginenean konturatu ginen hurrengo egunak gogorrak izango zirela. Hori zen errepidea!!!!!! Kriston harri zaharrak erdian, txirrinda denbora erdian saltoka, eta eskerrak aldapa behera zela.
Orduan elurra urtutzen hari zen eta errekak errepida zeharkatzen zutenez, guk askotan oinetakoak kenduta, hankutsik txirrindak bultzatu behar izaten genituen. Hala ere bagenekien 100 kilimetrotako kontua zela, baino horiek egiteko 3 egun pasa behar izan genituen genuen indar guztia emanez.
Gramphoo-ra heldu ginen, Manali-leh errepidea nagusia hartzen genuen puntua, eta orduan gauzak aldatu egin ziren. Bai honerako, baita txarrerako ere, alde batetik asfaltoa bihurtu zelako nagusi, eta dauden ikuspegiak begiratzeko errezagoa geneukan ze ez genituen harriak ekiditu behar eta.
Bestetik trafikoa handiagoa zelako.
Kalachakra-ko zelebrazioa gertatzen hari zen Leh-n. Budistentzat egon daitekeen hospakizunik handienetakoa da, eta orduan Dalai Lama bertan zegoen zeremonia horren buru bezela.
Khoksar-en, pasa genuen lehendabiziko kontrolean hiru euskaldun ezagutu genituen. Koldo, Aitor eta Ramon ziren, eta beraiekin bazkaldu genuen. Euskaldunekin elkartzen garen bakoitzean ze jende ona garen konturatzen gara, eta hemen berriz ere hortaz konturatu nintzen. Alde batetik kurpileko kamara bakar bat geratzen zitzaigunez, beste bi kamera eman zizkiguten, horrela buruhauste bat gainetik kenduz. Eta gero, Keylong-en, aurrerago dagoen herri batean berriz elkartu eta Manali-Leh errepideko informazio ederra eta zehatza eman ziguten afaltzera konbidatu gintuzten bitartean.
Kanpora ateratzen garen arte ez gara konturatzen gu, euskaldunen artean nolako jende ona dagoen. Ez det esango denak onak garela, baino gehien bat behintzat bai.
Keylong-en hiru egun hartu genituen atseden, eta horrela, aurretik genituen 400 kilometroak gustora egiteko aukera eduki genituen. Esan bezala, nahiz eta toki batzuetan errepidea ahutsita egon eta harrizko pista bihurtu, gehien bat asfaltoa eduki genuen. Eguraldia ere primerakoa eduki genuen, nahiz et egun pare batean portu garaietan elurra pixka bat eduki, eta paraje hau hain politta izanik…egunero disfrutatzen ibili ginen.
Hori bai, dena ez zen arroxa kolorezkoa izan!!!! 5000 metrotako hiru paso eduki genituen zeharkatzeko, eta altuera horietan pedaleatzea ez da batere erraza. Nahiz eta ondo aklimatatuak oxigenoa falta dela nabaritzen da, eta 30 kilometro goraka egin behar izatea gogorra bihurtzen da. Hala eta guztiz ere leku eta momentu horietan izugarri disfrutatu genuen ere, eta nola ez, gero aldapa beheretan… mantxo joaten ginen ahal genuen denbora gehiago pedaleatu gabe jeisteko.
Azkeneko pasoa izan zen garaiena, Taglang La (5300m)izenekoa. Altu lo egin genuenez, 4200 metrotan, 20 km igo genituen bakarrik, baino 5000 metrotatik gora, genuen energia guztiarekin pedaleatu behar izan genuen, eta hala eta guztiz ere noizbehinka geratu behar izaten genuen arnasaren erritmo normala errekuperatzera. Beti bezala gora iristen ginenean bandera budistez josita egoten ziren gainak esanahi berezi batekin.
Horren jeitsiera ezin polittagoa izan zen. Kriston bailara politta batean sartu ginen, alde batetik erreka geneukala eta beste aldean kriston paretak kolore zoragarriekin. Hrriak berriz ikusten hasi ginen eta bertan jendea lanean, batzuk animaliak kontu egiten eta besteak soroetan.
Leh-ra ailegatzea festa baten modukoa izan zen. Jatetxe pila, gozotegi pila, hotel merkeak geratzeko,… Denbora asko generamatzan ia egunero janari berdina jaten, eta orain 3 edo 4 egunez janariaz eta atsedenaldiaz disfrutatzen aritu ginen. Bitartean mentalki ere prestatzen hasi ginen zai geneikana baigenekien eta.
Himalaya alderuntz
Muga gurutzatu eta Indiara pasa ginenean alde batetik lasaitu egin ginen ze bagenekien gauetan argia egongo zela eta hotelean bentiladorea jarrita lo egiteko arazoak bukatuko zirela. Hala ere gunero 100 km egiten jarraitu genuen. Eta horrela 4 egunetan Risikesh-en genunden. … Irakurtzen jarraitu
Nepal, zerua!!!!!!
Mundu erdian bidaiatu eta gero Nepal da gustokoen dudan herrialdea. Bertako irrifarrak, armonia, jendea, bete egiten nau eta hori ekialdeko Terai-a (nepaleko hegoaldeko lautada) ez zitzaidala gehiegi gustatu. Jende gehiegi bizi da bertan eta ondorioz trafiko, poluzio eta soinu askoz … Irakurtzen jarraitu
Berriz ere Kathmandu!!!!!!
Kalkuta hiri interesgarria den arren atzean uzteaz pozik genunden. Indiko hiri handi bat imaginatzea ez dakit posible den. 10 milloi person bizi den hiria, baino Indian, non ez dagoen inongo ordenik, inork ez du inor errespetatzen eta lehengoa izatea garrantzitsuena … Irakurtzen jarraitu
Buelta sustraietara 